سنجش میزان تأثیرگذاری واقعیت مجازی بر یک بازی جدّی با هدف مهارتآموزی ارائه شفاهی

محیطهای شبیهسازی شده میتوانند مانند محیطهای زندگی واقعی و یا به صورت کاملا متفاوت باشند؛ نظیر آنچه در محیطهای بازی دیده میشود. واقعیت افزوده (AR) متفاوت از واقعیت مجازی است ، از این جهت AR دنیای واقعی را ارتقا می بخشد زیرا با پوشش های گرافیکی وجود دارد و تجربه ای کاملاً غوطه وری ایجاد نمی کند. اما در برون سپاری این کار، این مشکلات رفع می شود و شما به محتوایی با کیفیت بالاتر، زمان توسعه کمتر و فعالیت­های متراکم دست خواهید یافت که همه موارد ضروری را پوشش می­دهد. واقعیت مجازی یا VR درواقع محیطی است که کامپیوتری به وجود میآید و شباهت زیادی از لحاظ ابعاد تصویری و صدا به واقعیت ملموس و دنیای واقعی دارد. اگر بخواهیم مقایسه ای از روش درمان با دنیای مجازی را با درمان های سنتی داشته باشیم، مشکل بسیاری از تسک های شناختی این است که فرد درمان شونده در طولانی مدت انگیزه و علاقه خود را از دست می دهد. هم چنین واقعیت مجازی توانسته درمان مناسبی برای این گونه بیماران که تصور می کنند اعضای بدن آن ها غیر طبیعی و زشت است، باشد.

این مسئله باعث تاثیر منفی بر روی دوره درمان می شود.

بدین گونه تکنیک هایی جهت کنترل افسردگی می تواند بیابد. در سال 2006 موسسه ملی سلامت آمریکا، روش درمان با واقعیت مجازی را برای بیمارنی که سطح افسردگی آن ها شدت زیادی ندارد، قبل از درمان های دارویی، توصیه کردند. این مسئله باعث تاثیر منفی بر روی دوره درمان می شود. با اضافه کردن تردمیل Virtuix Omni هم محققان میتوانند پیادهروی روی سطح مریخ را شبیهسازی کنند تا فضانوردان را برای یک فرود موفقیتآمیز تقویت کنند. بازیهای مثل Skyrim و Grand Theft Auto از سربندهای Oculus Rift پشتیبانی میکنند، درحالی که این قابلیت بعدا روی این بازیها سرهمبندی شده است، اما بازیهای جدیدتر مانند Elite: Dangerous با قابلیت پشتیبانی از هدست ساخته شدهاند. این یعنی هم از آموزش لذت میبرند و هم عملکردشان در یادگیری تقویت میشود. در سیستمهای جدید برای ایجاد امکان اثر گزاری در فضای مجازی از دسته های مخصوصی برای کاربران استفاده میشود که بتوانند به نحوی حس داشتن دست در فضای مجازی را نیز تجربه کنند. در سال ۱۹۶۹ یک مهندس کامپیوتر به نام Myron Kruegere مجموعه ای از تجربیاتی را ایجاد کرد که او آن را “واقعیت مصنوعی” می خواند.

این وسایل باعث ایجاد ویبره ای در مقابل پوست شخص می شوند که احساس لمس دنیای مجازی را برای فرد محیا می کند. چرا که بیمارانی که از فوبیا و یا PTSD رنج می برند، می توانند با این نوع تکنولوژی در معرض یک دنیای مجازی که بدون خطر است قرار گیرند. در سال ۱۹۷۲ میلادی، شرکت آمریکایی «جنرال الکتریک»، با استفاده از تعبیه سه صفحهنمایش خاص در اطراف کابین خلبان، یک شبیهساز پرواز کامپیوتری با دید ۱۸۰ درجه ساخت که نقطه عطفی در توسعه فناوری واقعیت مجازی به حساب میآید. با این مکانیسم، مغز ما سعی دارد یک مدل موثر و بسیار دقیق از محیط اطراف نه تنها در رابطه با فعالیت های ما، بلکه درک مفهوم اتفاقات و وقایع و همین طور احساسات به وجود آورد. در عین حال هر بار که ورودی جدیدی را از محیط اطراف دریافت می کند، تلاش می کند که پیش بینی های اشتباه را تصییح کند. 9 نفر از حاضران در یک نشست ده نفره، گفتهاند به یُمن واقعیت مجازی ترس آنها از ارتفاع کم شده است. واقعیت مجازی ، این عبارت به تازگی در خبرگزاری های تکنولوژی به وفور پیدا می شود و بحث آن داغ است.

شما همچنین می توانید با Manta Rayها شنا کنید و یا زمین های فضایی را بیابید. برای ایجاد غوطه وری و محتوای همه جانبه نیازی نیس که یک محتوای جدید آموزش آنلاین را ایجاد کنید. این بازی در واقع یک دنیای فانتزی مجازی می باشد که در آن شخص نقش کاراکتری را بر عهده می گیرد که به کشف و سفر در این دنیا می پردازد و با افکار منفی مبارزه می کند. با استفاده از تلفیق این دو تکنولوژی، تجهیزاتی در اختیار ما قرار می گیرد که فرد تنها بر مبنای حرکت چشم و خیره شدن می تواند در دنیای مجازی حرکت کرده و جزییات را ببیند. این هدست تجربههای جذابی را باNationalGeographicVR در اختیار کاربران قرار میدهد؛ بهطوری که میتوانید به مناطق مختلفی ازجمله قطب جنوب بروید. پاسخ به این سوال در مکانیسم عمل واقعیت مجازی نهفته است. بر اساس تئوری پیش بینی آینده، مغز به صورت فعال و پیش فرض با استفاده از تجربیات قبلی، مدلی را برای خود در نظر می گیرد.